Oto niezwykłe wspomnienia Swietlany Mielnik, germanistki, która, przepracowawszy 50 z górą lat na kijowskim Uniwersytecie im Szewczenki w Kijowie, w wieku 78 lat, opuściła rodzinny kraj, by osiąść w Polsce - ojczyźnie swoich przodków ze strony ojca. Wydarzenia, sytuacje, które opowiedziała, miały miejsce naprawdę. Była ich uczestnikiem, naocznym świadkiem albo słyszała o nich od najbliższych. Jest to opowieść o latach stalinowskich represji , o głodzie na Ukrainie, o młodzieńczej miłości w trudnych czasach i o wszechobecnym strachu przed prześladowaniami, o zdradzie i niegodziwości ludzkiej, ale i o studiach uwieńczonych tytułem docenta. Niełatwo żyje się w takich warunkach, a jednak Swietlanie Mielnik udało się zachować nadzwyczajną życzliwość do bliźnich.